nagcheck na kami ng papers kanina for our last concept. kalagitnaan pa lang ng session ay bakas na ang lungkot sa mga mukha namin.dapat kasi mapasa namin ang concept na un para kami ay makapag-psychia. our entire block was so down after the rationalization. damang dama ko ang lungkot at pag-aalala sa paligid.ako rin mismo ay nag-aalala kung talaga bang makakapasa kami. bigla ko tinanggal ang suot kong contacts kanina dahil sa ako'y naiiyak na. kakapanghina. kakawala ng gana.
kahit di ko na kasama mga kaklase ko ngayon, dama ko pa rin ang pag-aalala at kalungkutan ng lahat.kakaiyak.
ito na ata ang lowest point ng college life ko. I MEAN, parang wala ako sa sarili ko lately. nung mga panahong nagdidiscuss kami. nung nagrereview ako. nung nag-eexam na. ano ba. sa mga resulta ng mga exam ko, shit.tam san ka ba nun? sabi pa ng classmate ko ''di kapanipaniwala''. i was so careless and complacent about everything. oh good LORD, please help me. help us.
No comments:
Post a Comment
watchathink?